"The Room Next Door": Een Gouden Leeuw, het Szoke House en het Madrid van Pedro Almodóvar

De Spaanse cineast Pedro Almodóvar ken ik vooral van de zwoele muziekvideo uit zijn film 'Tacones lejanos' (Hoge Hakken). Hierin wordt het onsterfelijke lied 'Un Año de Amor' van zangeres Luz Casal door acteur Miguel Bosé in een al even onsterfelijke travistietenrol ten gehore gebracht. Geniet naast de muziek ook vooral van de sensuele armbewegingen van zangeres Letal die met overgave door haar publiek synchroon worden nagedaan. Het nummer 'Un Año de Amor' hoort sindsdien tot de favoriete nummers op mijn muzieklijst over verloren liefdes. Wanneer zangeres Saskia van Engeland weer eens optreedt bij Artcafé Luna in Olhão, staat het nummer vast op het programma en zingt ze het dan ook speciaal voor mij.

Op het 81e filmfestival van Venetië heeft Pedro Almódova - de hoogste onderscheiding - de 'Gouden Leeuw' weten binnen te halen met zijn eerste Engelse dramafilm. 'The Room Next Door'. De film, een bewerking van de roman 'What Are You Going Through' van Sigrid Nunez gaat over Ingrid (Julianne Moore) en Martha (Tilda Swinton), twee vrouwen die goed bevriend waren in hun jeugd, toen ze nog samen voor een tijdschrift werkten. Na jaren zonder contact vinden ze elkaar terug. Martha lijdt aan baarmoederhalskanker, is terminaal en wil dat vriendin Ingrid bij haar is wanneer ze haar leven wil laten beëindigen.

Een gedeelte van de film werd opgenomen in het fraai architectonisch vormgegeven 'Szoke House' gelegen in San Lorenzo de El Escorial in Spanje en het is een ontwerp van de architecten Aranguren & Gallegos. Het huis - gebouwd tussen 2018 en 2020 in de bossen van La Herrería, op de zuidelijke helling van Monte Abantos dicht bij Madrid - ligt in de film echter in Catskill, een favoriete vakantiebestemming voor de inwoners van New York City. Het huis is gefragmenteerd in opeenvolgende en aaneengeschakelde volumes langs een steile helling om zodoende een kleinschalig effect te bereiken en zich door middel van verschillende niveaus in het interieur naar het landschap te openen. De prachtige uitzichten door de grote perforaties zijn qua oriëntatie zo gekozen dat tijdens de lange winter van San Lorenzo de El Escorial de laatste zonnestraal nog op de gevel valt. Het huis draait naar het noordoosten, met een grote veranda die uitkijkt op de koepels van het er naast gelegen klooster en is naar twee kanten open om in de zomer te profiteren van de koele luchtstroom uit het dennenbos. De roodbruine huid van cortenstaal versmelt bijna met de door erosie gevormde granieten helling waardoor het huis opgaat in zijn omgeving en qua kleur samenvalt met de roodachtige tinten van de pijnbomen.

Zo heeft Madrid toch weer een hoofdrol in deze nieuwe film van Pedro Almodóvar. De bijzondere aandacht voor de rol die Madrid speelt in het leven en de films van Pedro Almodóvar is momenteel te zien in de tentoonstelling 'Madrid, chica Almodóvar', die nog tot en met 20 oktober te zien is in het Cultureel Centrum Conde Doque. In deze tentoonstelling wandel je over de sets van veel van de films van de beroemde regisseur, waarbij je als nieuwsgierige toeschouwer probeert de verschillende locaties in de stad te herkennen. Sommige zijn iconische symbolen geworden van zijn universum, anderen daarentegen zijn misschien weer niet zo makkelijk te herkennen. Zo zijn er de drie woonblokken die als bijenkorven langs de M-30 staan, het cafetaria 'La Bobia' en zelfs de Calle Arenal inclusief kerstverlichting terug te vinden op de tentoonstelling. Verder natuurlijk interessante anekdotes over deze filmlocaties die allemaal deel uitmaken van het 'Madrid van Almodóvar'. Op de hier te downloaden PDF met plattegrond kun je ze allemaal bekijken en opzoeken. De tentoonstelling is samengesteld door Pedro Sánchez Castrejón, die tevens de auteur is van het boek 'Todo sobre mi Madrid. Un paseo por el Madrid de Almodóvar'.